-
1 gwałtowny
прил.• бойкий• буйный• бурный• быстрый• вспыльчивый• горячий• грубый• жестокий• зоркий• исступленный• крепкий• крутой• молниеносный• насильственный• неистовый• обрывистый• остроконечный• остроумный• острый• поспешный• проницательный• пылкий• ревностный• резкий• сильный• сметливый• сообразительный• страстный• строгий• яркий* * *gwałtown|y\gwałtownyi, \gwałtownyiejszy 1. вспыльчивый, необузданный;\gwałtowny człowiek вспыльчивый человек;
2. сильный, бурный, стремительный;\gwałtowny deszcz сильный дождь, ливень; \gwałtownya rozpacz бурное отчаяние; \gwałtowny ból резкая боль;
3. внезапный, резкий;\gwałtownya potrzeba настоятельная необходимость; насущная потребность;
● \gwałtownyа śmierć насильственная смерть+1. porywczy, popędliwy, wybuchowy 3. raptowny
* * *gwałtowni, gwałtowniejszy1) вспы́льчивый, необу́зданныйgwałtowny człowiek — вспы́льчивый челове́к
2) си́льный, бу́рный, стреми́тельныйgwałtowny deszcz — си́льный дождь, ли́вень
gwałtowna rozpacz — бу́рное отча́яние
gwałtowny ból — ре́зкая боль
3) внеза́пный, ре́зкийgwałtowna potrzeba — настоя́тельная необходи́мость; насу́щная потре́бность
•Syn: -
2 popędliwy
прил.• буйный• бурный• быстрый• вспыльчивый• горячий• опрометчивый• поспешный• раздражительный* * *popędliw|y\popędliwyi, \popędliwyszy вспыльчивый, горячий;\popędliwy człowiek вспыльчивый человек
+ porywczy, gwałtowny, krewki* * *popędliwi, popędliwszyвспы́льчивый, горя́чийpopędliwy człowiek — вспы́льчивый челове́к
Syn:
См. также в других словарях:
gwałtowny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, gwałtownyni, gwałtownyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} impulsywny, niepohamowany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gwałtowny człowiek. Gwałtowny charakter. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podskakaniec — człowiek gwałtowny … Słownik gwary warszawskiej
charakter — m IV, D. u, Ms. charaktererze; lm M. y 1. «właściwy danemu człowiekowi zespół względnie stałych podstawowych cech psychicznych, określających jego stosunek do rzeczywistości, motywację jego czynów i przyjmowany system wartości oraz wynikające… … Słownik języka polskiego
wielki — wielkilcy, większy 1. «znaczny pod względem rozmiarów, liczby, ilości, wartości; bardzo duży, ogromny» Wielki budynek. Wielkie drzewo. Wielkie miasto. Wielki tłum. Wielki majątek. Wielkie straty. ∆ Wielka litera «litera większego formatu i innego … Słownik języka polskiego
szalony — szalonyleni, szalonyleńszy 1. «taki, który oszalał, obłąkany; taki, który zdobywa się na szaleństwa, narwany, nieobliczalny» Szalony człowiek. Miotał się jak szalony. ◊ Szalona głowa, pot. szalona pałka «człowiek nieobliczalny; narwaniec» 2.… … Słownik języka polskiego
dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza … Słownik języka polskiego
opętany — opętanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. opętać (p.) opętany w użyciu przym. «szalony, gwałtowny, nieopanowany, obłędny» Opętany taniec. Opętana praca. opętany, opętana w użyciu rzecz., rzad. «człowiek niespełna rozumu, szalony; opętaniec,… … Słownik języka polskiego
opętany — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. przym. Ia, opętanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} nieobliczalny, szalony, zwariowany, gwałtowny, wariacki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opętany człowiek. Opętany taniec. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}opętany II… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bomba — 1. Bomba demograficzna «gwałtowny przyrost urodzeń w krótkim czasie, zwykle mający negatywne skutki»: Bomba demograficzna nie musi wcale wybuchnąć. Okazało się, że możliwy jest nie tylko skokowy wzrost liczby ludności, ale i produkcji rolnej… … Słownik frazeologiczny
choleryk — m III, DB. a, N. cholerykkiem; lm M. cholerykycy, DB. ów «człowiek porywczy, gwałtowny, o usposobieniu impulsywnym, wybuchowym, o szybkich i silnych reakcjach uczuciowych (typ temperamentu według klasyfikacji Hipokratesa); impetyk, raptus» ‹z łac … Słownik języka polskiego
eksplozywny — «mający cechy eksplozji; wybuchowy» Eksplozywne ruchy lawy. ∆ jęz. Spółgłoski eksplozywne «spółgłoski wybuchowe (zwarte), w których wymowie po zwarciu następuje gwałtowne rozwarcie narządów mowy i jednoczesny wydech (wybuch) prądu powietrza na… … Słownik języka polskiego
